Caro van Eyck
Naam | Caro van Eyck |
---|---|
Volledige naam | Gerarda Jacoba Everdina Taytelbaum |
Pseudoniem | Caro van Eyck |
Geboortedatum | 27 november 1915 |
Geboorteplaats | Batavia |
Overlijdensdatum | 15 september 1979 |
Overlijdensplaats | Amstelveen |
Beroep | Acteur |
Discipline | Toneel |
Externe databases: | |
IMDb | |
VIAF | |
Wikidata |
Biografie
Caro van Eyck, 1946. Foto's: Jacob Merkelbach.
Caro van Eyck (ook geregistreerd in de Productiedatabase gespeld als Caro van Eyk bracht een groot deel van haar jeugd door in Indië, tot haar 14e, toen vertrok ze met haar ouders (M.M. Taytelbaum en G.E. Karssen) naar Nederland, want haar vader moest voor werk naar Nederland. In Nederland doorliep zij het gymnasium om vervolgens rechten te kunnen studeren. Zij bracht het tot kandidaats.
Ze was vanaf 1936 betrokken bij het toneel. Zo speelde ze de hoofdrol in La machine infernale van Cocteau bij het studententoneel. Inmiddels liet zij zich door Alida Tartaud-Klein opleiden voor het toneel en in 1936 vertrok zij naar Engeland om een toneelcursus te volgen in Bath. Terug in Nederland werd zij door Cor van der Lugt Melsert geëngageerd. Ze begon haar professionele carrière bij het Hofstadtoneel. Daarna speelde ze onder meer met het Residentie Toneel, De Haagsche Comedie, het Amsterdams toneelgezelschap, het Rotterdams toneelgezelschap en Toneelgroep Theater en Ensemble. Ook droeg ze gedurende enkele jaren zelfgeschreven verhalen voor.
Zij heeft haar ruim veertigjarige loopbaan vaak moeten onderbreken, eerst door de oorlog en later om gezondheidsredenen. Tijdens de oorlog deed Van Eyck wel voordrachten 'tussen de schuifdeuren'.[1] Haar laatste rol in Een gelukkige hand moest ze laten overnemen door Mary Dresselhuys. Voor deze rol werd zij overigens onderscheiden met de Theo d'Or. Eerder, in 1960, was haar de Theo Mann-Bouwmeesterring toegekend, die zij heeft doorgegeven aan Annet Nieuwenhuyzen. "Ik heb tenminste afscheid genomen met een mooie rol", vertelde Caro vlak voor haar dood tegen schrijver Simon Carmiggelt, met wie ze bevriend was.
Caro van Eyck, benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau, vertaalde ook enkele toneelstukken en schreef een tweetal boeken over haar levens- en toneelervaringen, t.w. "'t Is maar geleend. . . je mag het even vasthouden" en "Allemaal mensen". Onder de laatste titel bracht zij in 1975 een soloprogramma, waarmee haar 40-jarig jubileum werd gevierd. Zij is van 6-7-1938 tot 26-9-1945 gehuwd geweest met Paul Steenbergen, van 25-3-1948 tot 21-5-1949 met de journalist Dick Sternheim (alias Alfred Pleiter) en vanaf 5-3-1952 met de filmproducent Hans Boekman.
Naast haar werk op het toneel speelde ze ook in diverse televisieseries, waaronder: De Stille Kracht(1974), De kleine waarheid (1971), De Kleine zielen (1969), Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan en Ritmeester Buat (1968).
In Hengelo en Leiden is een straat naar Caro van Eyck genoemd.
Zie ook haar biografie op de website van Resources Huygens.
Theater CV
Caro van Eyck heeft bijgedragen aan 100 productie(s).
Caro van Eyck heeft gewerkt in de volgende functies:
- BeeldtAf - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Regie - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Vertaling - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Productie - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Auteur (schrijver libretto, scenario) - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Uitvoerende - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Persoon - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Producent - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Pseudoniem - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Caro van Eyck heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
Scènefoto's
Anne-Marie Heyligers en Caro van Eyck in Iphigeneia in Aulis, Toneelgroep Theater 1959. Foto: Particam Pictures/MAI. Collectie TiN.
Hans Culeman en Caro van Eyck in Elizabeth, de vrouw zonder man, Ensemble 1966. Foto: Maria Austria/MAI. Collectie TiN.
Kostuum
Bronnen
- Acteurs- en Kleinkunstenaars-Lexicon van Piet Hein Honig, 1984
- Wikipedia
- Productiedatabase
- ↑ "Theater in de oorlog" Vrij Nederland, 21 augustus 1993 (p.40)